Bułgarski pisarz w swojej książce mierzy się z doświadczeniem odchodzenia i żałoby. Z wielką wrażliwością opisuje ostatnie chwile spędzone ze swoim ojcem. Przywołuje wspomnienia, niekiedy bolesne, lecz bez zbędnego patosu.
Śmierć jest tu przedstawiona jako naturalny etap życia, wtopiony w rytm natury. Autor przekonuje, że nikt nas nie uczy, jak się starzeć i jak odchodzić. Książka staje się więc przykładem „dobrej śmierci” – godnej, oswojonej, przyjętej z pokorą.
Gospodinow wypowiada prawdy metafizyczne, wskazując na ich uniwersalny charakter – powiedziała Stanisława Czernik.
Pojawiają się tu fundamentalne motywy ludzkiej egzystencji jak np.: motyw ojca – stwórcy, czy ogrodu jako miejsca pamięci o tym, kto go pielęgnował.
„Póki jesteś w ogrodzie, przebywasz w strefie ochronnej” – pisze autor, podkreślając, że ogród jest przestrzenią schronienia i kontynuacji życia. Gospodinow wzbogaca swoją narrację o konteksty historyczne, społeczne i malarskie, przywołując m.in. Guido Reniego i Edvarda Muncha.
Pisarz przypomina czytelnikom, że opowieści o śmierci są zawsze opowieściami o życiu. „Ogrodnik i śmierć” staje się więc nie tylko zapisem osobistego pożegnania, lecz także medytacją nad tym, co w nas pozostaje, gdy ktoś odchodzi. To książka, która uczy uważności – na wspomnienia, na gesty, na zapachy i pejzaże codzienności. Pokazuje, że pielęgnując pamięć, dbamy o własny ogród – ten, który trwa mimo nieuchronności przemijania.
Spotkanie DKK „Liberatorium” odbyło się 14 listopada 2025 roku w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Jaśle.
Dofinansowano ze środków Instytutu Książki pochodzących z dotacji celowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz środków budżetu Województwa Podkarpackiego.
